(Plaatje: http://www.google.nl/imgres?hl=nl&tbm=isch&tbnid=fCAuuT4b4zSOtM:&imgrefurl=
http://www.alblasboek.nl/site/artikelen/actie/groep/15/6/1/30/&docid=ES4o-J-2XcD6oM&itg=1&imgurl=http://www.alblasboek.nl/images/artikelen/tmb3283.jpg&w=88&h
=145&ei=hg50UvLfBY6AhAee7IGwCw&zoom=1&biw=1280&bih=820&iact=rc&page=1&tbnh=116&tbnw=
70&start=0&ndsp=48&ved=1t:429,r:14,s:0,i:124&tx=42&ty=57)

1. Zakelijke gegevens
Onderdeel A

A. Titel van het boek
Als het boek een ondertitel heeft, moet je die ook vermelden!

Ruth, de vrouw die asiel vond.

B. Naam van de auteur
Als de schrijver een pseudoniem gebruikt, moet je de echte naam ook vermelden.

Originele schrijfster:       Ellen Gunderson Traylor.
Nederlandse vertaling:  Geraldine Damstra

C. Naam van de uitgever, jaar van verschijnen en het aantal bladzijden. Geef ook aan welke druk je gelezen hebt (bijv. 2^e druk).

Uitgever:                   © UITGEVERIJ BARNABAS – HEERENVEEN
Jaar verschijning:    1986
Aantal bladzijden:    238 bladzijden
Gelezen druk:           1^e druk

2. Samenvatting van het boek

Zoek op het internet naar verschillende samenvattingen van je boek. Lees ze door en kies een samenvatting die jij niet zo goed vindt. Neem deze samenvatting over in je verslag. Verbeter deze tekst (dit doe je in een andere kleur), waarna er een samenvatting ontstaat die volgens jou wél goed is. Vermeld de bron van de oorspronkelijke site en leg uit waarom jij deze aanpassingen hebt gedaan.

Ik heb op internet geen enkele samenvatting kunnen vinden van het boek, dus heb ik zelf een samenvatting gemaakt.

Het verhaal begint met Ruth die, al oud is, toekijkt hoe de profeet Samuël haar zeven kleinzonen deelnamen aan een speciale ceremonie. De profeet Samuël moest uit deze zonen één kiezen.
Maar hij wees alle zonen af en vroeg of er nog een andere zoon was. Obed, de grootvader, zei dat er eentje was, David de jongste, maar dat hij alleen maar de geiten en schapen hoeden. Samuël zegt dat hij hem moet gaan halen. Isaï, de vader, ging met tegenzin op pad, maar Ruth hield hem tegen zodat zijzelf de jongste kon halen.
Ruth stopte even bij de schaapskooi om even uit te rusten en ineens schoot haar iets te binnen.

De man van Noömi, Elimelech, was al drie dood, maar ze zag hem nog steeds. Ze kon hem niet loslaten en vaak zat ze ’s avonds op het dak waar hij altijd zijn avondgebed had gezegd.
Noömi probeerde niet te veel denken aan het land waar ze nu in was, Moab. Wat ze niet wist was, dat er onder haar een man in de schaduw van de deuropening stond te wachten totdat ze naar binnen ging. Toen ze naar binnen ging, liep hij de straat op naar het Moabitische feest dat op het plein plaatsvond.
De man was Kiljon, één van de twee zonen van Noömi. Hij wist dat hij helemaal niet naar het feest mocht gaan, omdat hij van Israëlische afkomst kwam en al rennend oefende hij wat woordjes, omdat het Hebreeuws en Moabitisch erg op elkaar leken. Wanneer Kiljon bij het plein aankomt, ziet hij meteen zijn groepje vrienden en gaat naar ze toe. Eén van zijn vrienden wijst een meisje aan waarvan hij overtuigd is dat Kiljon haar wel leuk zou vinden. Het meisje heet Orpa en Kiljon is meteen opslag verliefd op de Moabitische.
Ook Ruth was naar ditzelfde feest gekomen, onvrijwillig. Haar vriendinnen stonden erop dat ze meeging. Terwijl Ruth zenuwachtig de andere feestgangers bekeek, kwam haar beste vriendin, Orpa, haar kant op. Orpa beval dat Ruth de hele avond zou bleven, Ruth zij dat ze dat nog wel zou zien.
Intussen is Machlon, de ander zoon van Noömi, opzoek naar zijn broer Kiljon. Hij ziet Kiljon flirten met Orpa en slaat hem hard tegen het hoofd. Ze beginnen te vechten en Orpa duikt snel weg. Als snel wint Machlon het van Kiljon en vernederd stampt Kiljon naar huis, met Machlon achter hem aan.
Ruth had ze ook zien vechten en toen ze weg waren, kwam Orpa bij haar klagen. Ruth zei dat ze maar beter naar huis kon gaan. Toen ze thuis kwam begonnen haar knieën te knikken toen ze de menigte hun god hoorde toezingen. De tranen branden in haar ogen, ze wist wat er zou gaan gebeuren. Er zou een kind uit de menigte worden gekozen die de trap naar de toren van de tempel op moest lopen. In het volle zicht van de menigte zou hij zich moeten omdraaien en hen aankijken, voordat hij de laatste treden zou moeten beklimmen naar het altaar en de vlammenzee voor hem zag.
Ruth sloeg met een klap haar deur dicht en liet zich op haar bed vallen, trok het kussen over haar hoofd en wachtte tot het morgen werd.

De volgende morgen helpt Ruth mee in de winkel van haar vader. In de middag komt Machlon daar als een klant en vraagt of Tebit, Ruth’s vader, zijn mantel kan repareren die kapot is gegaan tijdens het gevecht. Ruth kijkt hem aan en is op slag verliefd, Machlon voelt hetzelfde, alleen hij probeert het te negeren. Hij vroeg Ruth of hij wist dat hij een Israëlitische was en zij zei ja. Ruth vraagt een paar dingen en Machlon beantwoord ze bewonderd.
Na een paar dagen bezoekt Machlon weer de winkel van Ruth’s vader en helpt haar. Na een tijdje praten, vraagt Machlon of Ruth een vriend heeft, zij zegt nee. Ruth verteld na een paar dagen samenzijn met Machlon dat haar broertje geofferd was op het altaar van Kemos, de god van de Moabieten. De dag daarna besloten Machlon Ruth ten huwelijk te vragen. Ruth zei ja, Orpa was al getrouwd met Kiljon en ze woonden samen in Noömi’s huis.

Noömi is zelf heel bitter tegen de twee vrouwen en doet er alles aan om het hun zo moeilijk mogelijk te maken. Terwijl Orpa alleen maar klaagt, probeert Ruth contact te zoeken met de vrouw. Ze vraagt Noömi over haar god, die ze Jahweh noemen. Na een paar weken krijgen Machlon en Kiljon de opdracht om naar de tempel te gaan met hu mooiste potten. Ze gaan opstap maar ze worden aangereden op een brug en de wagen viel om. Machlon en Kiljon vielen beneden te pletter op de stenen.

Na de rouwmaand, besluiten Ruth en Orpa weer te gaan werken in Ruth’s vader winkel. Maar het gaat slecht, omdat Orpa een schoonheid is wordt ze meerdere keren per dag tijdens haar werk opgehouden door mannen die met haar flirten. Op een dag heeft Ruth er genoeg van en gaat naar Noömi’s huis, met Orpa op haar hielen. Bij het huis aangekomen zien ze een paar wagens met ezels en al Noömi’s spullen op de wagens. Noömi verteld ze dat ze terug gaat naar Bethlehem en Ruth is vastbesloten mee te gaan, terwijl Orpa er onzeker over is. Uiteindelijk besluit ze om terug te gaan naar haar eigen volk en Ruth gaat mee met Noömi.

Na een paar dagen reizen komen ze aan in Bethlehem en trekken in in Noömi’s oude huis. Ze knappen het op en leven verder, maar ze komen haast niet aan eten. Dus Ruth besloot op koren te gaan rapen in de korenvelden. Na een paar dagen ontmoet ze Boaz, de eigenaar, en ze is op slag verliefd, maar houdt zich gedeisd. Ook Boaz heeft haar gezien en heeft tegen zijn werkers gezegd dat ze wat extra koren moesten laten vallen voor haar. Noömi heeft gemerkt dat Ruth Boaz leuk vind en bedenkt een plannetje om ze bij elkaar te laten komen. Het plannetje werkt en een dag later trouwen ze.

Het verhaal eindigt dat David samen met Ruth teruggaat naar het huis en David wordt gezalfd door Samuël. In de avond stopt David Ruth in en Ruth ziet eerst Machlon in haar gedachten, voordat hij verdwijnt en Boaz in zijn plaats staat. Dan valt ze in een diepe slaap.

3. Over de auteur

Wat weet je over de schrijver te vertellen? Zoek informatie. Denk hierbij aan informatie over boeken, prijzen, het privéleven, studies, etc. Zet ook de bronvermelding erbij.

Ellen is de schrijfster van 19 best verkochte boeken. In Engeland zijn er al meer dan 1 miljoen exemplaren van haar boeken verkocht, maar ook in andere landen zijn haar boeken veel verkocht.
Ze is getrouwd met haar man, Richard Schulz, en heeft twee huizen. Eentje in Montana en eentje in Oregon. Ze heeft twee zonen, Aaron en Nathan. Ook heeft ze een kleindochter, Anneka en ze brengt veel tijd door met haar moeder, Carol Gunderson. Thuis heeft ze ook drie honden, Maggie, Foster and Tommy.

Andere boeken van Ellen zijn:

De Priester.
Maria Magdalena, de vrouw met een verleden.
Jona, de profeet die niet wilde.
Johannes, de man die Jezus liefhad.

Bronvermelding:

http://www.ellentraylor.com/
http://www.amazon.com/Ellen-Gunderson-Traylor/e/B004SRQN98
http://www.marktplaats.nl/z/boeken/ellen-gunderson-traylor.html?query=ellen+gunderson+traylor&categoryId=201
http://www.bruna.nl/auteurs/e/ellen-gunderson-traylor-site



4. Over het boek

Je hebt al een heleboel informatie verteld in je samenvatting. Toch zijn er nog een paar onderdelen waaraan je aandacht moet besteden in je verslag.

Beantwoord de volgende vragen:

1. Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek? Leg duidelijk uit wat deze illustratie met het boek te maken heeft.
   Op de voorkant zie je een deel van het gezicht van een vrouw. De vrouw moet Ruth voorstellen, omdat zij de hoofdpersoon is in dit boek en om haar gaat het verhaal.
2. Is het boek aan iemand opgedragen? Probeer erachter te komen wie het zijn en wat ze met de schrijver te maken hebben.
   Ja, het boek is opgedragen aan Grace Flint. Grace is de tante van de schrijfster, Ellen.
3. Wie is de hoofdpersoon/ wie zijn de hoofdpersonen? Waaraan merk je dit? Noteer de namen van de hoofdpersonen en beschrijf hun karakter. Gebruik hiervoor minstens twee positieve en twee negatieve karaktereigenschappen. Geef bij elke eigenschap een goed voorbeeld.
   Het boek heeft twee hoofdpersonen, Ruth en Noömi. Je merkt dit, omdat in het begon van het boek wordt het vanuit Noömi’s perspectief geschreven en later in het boek door Ruth’s perspectief.
4. Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek. Verklaar waarom de schrijver hiervoor gekozen heeft en wat ze met het verhaal te maken hebben.
   De eerste plaats die in het boek voorkomt is het land Moab, hier wonen Noömi samen met haar twee zonen en Ruth en Orpa wonen daar ook.
   De tweede plaats is het huis van Noömi zelf. Nadat Ruth en Orpa zijn verloofd met Machlon en Kiljon zijn ze daar vaak in het huis.
   De derde plaats is het plaatsje Bethlehem. Hier gaan Noömi samen met Ruth naartoe om ‘opnieuw’ te beginnen.
5. Staat het verhaal in een chronologische of niet-chronologische volgorde en wat maakt dit uit voor het verhaal? Op welke manieren heeft de schrijver dit verhaal spannend gemaakt? Welke trucs met tijd herken je in het boek? Noem tenminste drie trucs met tijd en geef bij elke truc een goed voorbeeld uit het boek.
   Het verhaal staat in een chronologische volgorde en maakt het verhaal makkelijk te lezen. Het verhaal is niet spannend gemaakt en de enige truc die is gedaan is een vooruitblik als proloog. In de proloog is Ruth al oud en kijkt toe hoe de profeet Samuël haar kleinzonen kritisch bekijkt.
6. Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven. Leg uit!
   Een meervoudig perspectief. In het eerste hoofdstuk wordt het vanuit Noömi’s perspectief geschreven, daarna die van Machlon, dan van Ruth’s en in het laatste die van David’s, één van Ruth’s kleinzonen.
7. Heeft het verhaal een open of gesloten einde? Leg ook dit uit.
   Het heeft een open einde, want het eindigt dat Ruth in een diepe slaap valt, maar je weet niet hoe het verder gaat met de kleinzonen van Ruth.

5. Leeservaringen

Bij het beschrijven van jouw leeservaringen gaat het om jouw mening. Je hebt vast en zeker een mening over bijvoorbeeld de gebeurtenissen in het verhaal of over de hoofdpersoon. Misschien sprak het onderwerp jou erg aan, maar misschien ook niet.
Beantwoord voor het beschrijven van je leeservaring onderstaande vragen over het boek dat je gelezen hebt. Typ niet de vragen over om vervolgens het antwoord erbij te zetten, maar verwerk de vraag en het antwoord in een goedlopende tekst. Schrijf per onderwerp één alinea.

Onderwerp:

Het onderwerp sprak me eerst een beetje aan, ik heb wel eens een christelijke roman gelezen en daar vond ik niet echt heel veel aan. Dus ik verwachte dat dit hetzelfde zou zijn met dit boek. Het heeft me wel nieuwe kanten van het onderwerp laten zien, omdat ik zelf al het verhaal kende en in de Bijbel zelf heb gelezen, maar in dit boek werd alles veel uitgebreider geschreven en er kwamen meerde personen in voor, waar ik zelf niet eens van wist dat ze bestonden. Ik ben niet echt aan het denken gezet. Het was een mooi boek om te lezen, maar omdat ik het verhaal al kende, wist ik het meeste al. Er is niet uitgekomen wat ik verwachte, ik verwachte eigenlijk hetzelfde zoals het werd geschreven in de Bijbel stond, maar dat was niet het geval. Je kreeg het verleden te horen, hoe het allemaal is gebeurd en natuurlijk een uitgebreider geschreven einde. Ik ben niet anders over de onderwerpen gaan denken. Het onderwerp is goed en grondig uitgewerkt. Ik wist al hoe het onderwerp ging, dus voor mij was het onderwerp niet zo verrassend, maar ik denk dat als iemand anders dit boek zou lezen en er niks over terwijl hij/zij er niks over weet, het best wel verrassend kan zijn. Alle kanten werden van het onderwerp wel uitvoerig besproken, maar één kant van het onderwerp niet.  Wanneer Ruth samen met Noömi weggaat, laat Ruth haar beste vriendin, Orpa, achter in Moab en je komt niet meer te weten wat er met haar gebeurd. Daar was ik wel nieuwsgierig naar, maar daar werd niks meer over gezegd. Ik heb wel meerdere christelijke romans gelezen, zoals ‘Ware liefde’ van Lynn Austin, maar niet per se een echte Bijbelroman met personen die in de Bijbel voorkomen. Dus het is niet hetzelfde, maar als ik zou moeten kiezen zou ik kiezen voor een christelijke roman.  Dat komt eigenlijk omdat de Bijbelromans over verhalen gaan die ik al ken en dan heb ik geen zin om het nog een keer te lezen en dan maakt het me niet uit of het een roman is of uitgebreider geschreven is.
Voor mij is het nog steeds hetzelfde verhaal.

Gebeurtenissen:

Er zijn genoeg gebeurtenissen die ervoor zorgen dat het verhaal boeiend blijft. Af en toen valt het verhaal eventjes stil, maar voor de rest zit er genoeg tempo in.
In dit verhaal gaat het erg om de gedachten en gevoelens van de personen. Dat komt omdat haast bij elk zinnetje ervoor of erna een gevoel en gedachte wordt omschreven in best veel zinnen.
Eén gebeurtenis heeft erg indruk op me gemaakt, dat was op het moment dat Ruth vastbesloten was om samen met Noömi naar Bethlehem te gaan. Ook al was Noömi geen echt familielid van haar. Het heeft een indruk op me gemaakt, omdat ik totaal niet had verwacht dat Ruth zo vastbesloten was. Noömi was eerst de schoonmoeder van Ruth, maar toen Machlon, de man van Ruth, overleed, waren ze geen familie meer van elkaar en toch besloot Ruth om bij Noömi te blijven. De gebeurtenissen werden wel zó beschreven dat ze geloofwaardig waren, maar het ligt er natuurlijk ook wel aan of je gelovig bent of niet. Maar voor mij zijn ze geloofwaardig. De enige gebeurtenissen die herkenbaar zijn is dat Ruth’s man overleed en dat ze daarna weer trouwt. Dat kan iedereen overkomen. Voor mij waren de gebeurtenissen voorspelbaar en bekend, omdat ik het verhaal al kende. Dus ze waren niet verrassend.
Geen enkele gebeurtenissen in het verhaal heb ik ooit meegemaakt of gebeurtenissen die erop leken. Er staan ook geen gebeurtenissen in het verhaal die ik zelf zou willen meemaken.

Personages:

De hoofdpersoon, Ruth, ging voor me leven. Haar gedachten en gevoelens werden goed besproken en je kon je in haar inleven. De andere personen die ook levendig waren, waren Noömi en Machlon. Je kwam ook hun gevoelens en gedachtes te weten, maar bij de andere personen las je alleen maar over hun gedrag en wat ze zeiden, niet hoe ze zich voelden of wat ze dachten. Je kon je erg goed verplaatsen in Ruth, omdat haar problemen en gedachtewereld erg uitgebreid werd beschreven. Ook kon je je goed in Noömi verplaatsen, maar wat minder in Machlon, omdat hij minder voorkwam en als hij wel in het boek voorkwam was het in Ruth’s perspectief. Ik zou wel een beetje op Ruth willen lijken, omdat ze samen toch trouw blijft aan Noömi, terwijl ze ook de keuze had om terug te gaan naar haar eigen volk, maar dat niet deed. Ik snap het gedrag niet van Orpa, de vriendin van Ruth. Ik weet dat Noömi het niet eens was dat haar zonen met Ruth en Orpa wilden trouwen, omdat ze van Moabitische afkomst kwamen en daarom niet aardig tegen ze is, maar het enige wat Orpa doet is Noömi afkatten en onaardig doen. Ik vind dat ze wel had mogen proberen aardig te doen, zoals Ruth deed, maar dat deed ze niet en dat snap ik niet. Geen van de verhaalpersonen heeft me echt beïnvloed, wel een indruk op me achtergelaten, maar niet beïnvloed. Het gedrag van Orpa heeft me erg aan het denken gezet. Ik vroeg me af waarom ze het niet eens probeerde om aardig te zijn tegen Noömi en alleen maar achter haar rug om ging klagen tegen haar man, Kiljon de andere zoon van Noömi. Je komt van de personen, behalve Ruth, Machlon en Noömi, niet genoeg te weten om te kunnen begrijpen waarom ze zich zo gedragen. Over het innerlijk van de personages hoef je niet zelf heel veel in te vullen. Sommige personages begrijp je beter dan de anderen en dat logt volgens mij aan of je de gevoelens en gedachtes van dat personage wel of niet weet.
In het verhaal veranderen alleen Ruth en Noömi stukje bij beetje door wat ze meemaken en dat is wel begrijpelijk. Ik begrijp de beslissing niet die Orpa maakt om terug te gaan naar haar eigen volk na de dood van haar man, Kiljon, alleen maar omdat ze de aandacht van de mannen leuk vind. Ik begrijp er helemaal niks van en vind het een vreemde beslissing. Ikzelf zou met Noömi en Ruth meegegaan zijn.

Bouw:

De gebeurtenissen volgen elkaar logisch op. Het verhaal zelf is niet spannend opgebouwd, omdat de hoofdpersoon niet in echte spannende situaties terechtkomt en het heeft ook geen ingewikkelde opbouw, omdat alles logisch op elkaar volgt, het taalgebruik makkelijk is en het makkelijk is om te lezen. Er zijn meer verhaallijnen, zoals in het begin kom je te weten waarom Noömi zo bitter is tegen het land Moab zelf en de inwoners, die bitterheid zie je verder in het verhaal terug met Ruth en Orpa. Het verhaal bevat een paar kleine terugblikken, die het verhaal interessanter maken en dat je er meer van begrijpt. Ik vind het een heel mooi slot en past erg goed bij de gebeurtenissen, omdat het eindigt met Ruth, die nu al oud is en op haar sterfbed ligt en Machlon eindelijk loslaat en met Boaz, haar tweede man, in gedachten in een diepe slaap wegzonk. Ik vond dat een heel mooi einde.

Taalgebruik:

Ik vond het verhaal best makkelijk om te lezen, het taalgebruik heeft hier mee te maken, omdat het in best wel makkelijke woorden is geschreven. De zinnen waren makkelijk te lezen, hoewel sommige zinnen best lang waren en moeilijke woorden bevatten.
Het verhaal had bij sommige hoofdstukken meer beschrijvingen dan bij andere hoofdstukken, maar dit had geen gevolgen voor de leesbaarheid en verteltempo vond ik. Ik vond het best fijn lezen. Er zitten best veel dialogen in het verhaal, ik vind dat best wel fijn om te lezen, anders krijg je te veel beschrijvingen en dat vind ik af en toe best wel irritant om te lezen.

 6. Recensie en eigen mening

Zoek op het internet een uitgebreide recensie van je boek (het mogen ook meerdere kortere recensies zijn) en kopieer deze naar je verslag. Geef aan welke beoordelingswoorden er in de recensie staan en leg bij minstens vijf beoordelingswoorden uit waarom jij vindt dat dit woord wel of niet bij het boek past. Vermeld de bron(nen) van de recensie(s). Als je hier je eigen mening nog aan toe wilt voegen, is dat natuurlijk prima!

Ik kon nergens een recensie vinden op internet over dit boek, dus hieronder mijn eigen mening:

Ik vond het een erg leuk en mooi boek om te lezen, omdat het verhaal zelf al mooi is en ik van dit soort boeken hou. Het was ook fijn om te lezen en je kon je goed inleven met de hoofdpersoon. Ikzelf kende het verhaal al een beetje, maar door dit boek kwam ik het verleden van Noömi te weten en waarom Ruth met Noömi mee wilde gaan en wat er zich vooraf speelde. Ook kwam ik dingen te weten die ik zelf niet wist. Ik wist bijvoorbeeld zelf wel dat Ruth uit Moab kwam, maar ik had geen idee wat voor soort land het was en wat voor een afschuwelijke godsdienst hadden.  Maar ook bijvoorbeeld waardoor Ruth een weduwe is geworden, want dat wist ik ook niet. Ik zou dit boek eigenlijk alleen aan mensen aanraden die christelijk zijn, niet-gelovige mensen kunnen het ook lezen, maar ik denk niet dat ze een echt leuk boek zullen vinden.